روزنامه آسیایی اکسپرس – نظر: پاکستان گرفتار آشفتگی سیاسی بی سابقه ای شده است

[ad_1]

خط نوشته: اشتیق احمد

مافیای سیاسی و حکومت اوباش کنترل کامل کشور را به دست گرفته است.

من نمی توانم در مورد دستگیری عمران خان اظهار نظر کنم، زیرا از جزئیات پرونده علیه او اطلاعی ندارم، اما نحوه دستگیری او به خصوص در دادگاه اشتباه بود زیرا او برای حضور در دادگاه بود.

با این حال، زبان تهدیدآمیز خان در دربار باید بدون قید و شرط محکوم شود. حامیان تحریک انصاف نباید از سرپیچی آشکار رهبر خود به دادگاه ها جشن بگیرند. هر چند ما خوشحالی و هیجان آنها را پس از آزادی رهبرشان درک می کنیم.

شرم آور است که محبوب ترین رهبر یک حزب سیاسی که آرزوی نخست وزیری آینده کشور را دارد، در دادگاه ها از زبان تهدید آمیز سرپیچی استفاده کند. نه خان و نه هیچ کس دیگری فراتر از قانون نیست. او حداقل باید به دلیل اهانت به دادگاه متهم و بازداشت می شد.

جنگ فرسایشی انتقام جویانه بین دولت موقت و خان ​​به اوج جدیدی رسیده است و مسیر زشتی به خود گرفته است.

توالی وقایع منتهی به دستگیری او و امتیازات قانونی و حمایت های بعدی که از او داده شد بسیار گیج کننده است.

این نهاد ظاهراً بدبخت است: دولت ناتوانی خود را نشان داده است، دادگاه‌ها حزبی هستند، تشکیلات ارتش با احتیاط عمل می‌کند، بوروکراسی که از شرط‌بندی‌های خود جلوگیری می‌کند و مردم به دنبال نادیده گرفتن قانون و نظم توسط محبوب‌ترین رهبر کشور که آرزوی نخست‌وزیری بعدی را دارد، می‌شوند. این روزها برای ملت غم انگیز است.

پاکستان در آشفتگی و بی قاعده است. دولت موقت کنونی قادر به مهار و بهبود وضعیت نیست. خان حاضر نیست پای میز مذاکره بیاید یا حداقل با معامله ای که مطابق با شرایط او نیست موافقت کند. این یک بن بست سیاسی تفرقه انگیز ایجاد کرده است.

همه اینها در شرایطی است که بحران اقتصادی عمیق تر شده است، در حالی که کمک مالی صندوق بین المللی پول متوقف شده است.
بدتر شدن نظم و قانون، و بی اطلاعی نهادهای اصلی کشور از راه پیش رو.

بحران کنونی اوج هفتاد سال بی کفایتی سیاسی، نخبه گرایی بی وقفه، فساد بومی در بالاترین رده های حکومت – دولت، ارتش، دادگاه ها، قانون و نظم و بوروکراسی – و روند دموکراسی است که مکرراً مختل و خنثی شده است.

جنگ فرسایشی کنونی بین سیاستمداران دولتی و حکومت اسلامی یک امر شخصی است. این از زبانی که بلندپایه ترین سیاستمداران PDM علیه خان ترسیده اند که کنترل خود را از دست بدهند، واضح است. آنها ناخواسته به محبوبیت او کمک کرده اند. به نظر می رسد ترفند نادرست آنها برای به تعویق انداختن انتخابات برای ایجاد فضایی برای خارج کردن جمهوری اسلامی از معادلات انتخاباتی به هر قیمتی جواب داده است. IK علیرغم چرخش ها و انقباضات ناسازگارش از این موضوع نهایت استفاده را برده است.

پاکستان بهای رهبری بدون چشم انداز و نادرست را می پردازد. برخی نیز به این رهبری بی وفا به آرمان ملی می افزایند و از حقیقت دور نمی مانند.

گزینه های خروج کشور از بحران کنونی اندک و دشوار است. چند هفته پیش دوست من محمد عجیب که برای thepenpk.com می نوشت، ایده تشکیل یک دولت ملی متشکل از همه سهامداران اصلی – سیاستمداران، بوروکرات های ارشد / تکنوکرات ها – را مطرح کرد تا زمانی را برای فکر کردن به راه حلی برای خروج از بحران کنونی بخرد. مستلزم تدوین جدول زمانی برای انتخابات ملی است. حق با او بود، زیرا به نظر می رسد این تنها راه قابل قبول برای خروج از ناآرامی کنونی باشد.

[ad_2]

دیدگاهتان را بنویسید